CECHY MAKROSKOPOWE
 Chlamydospory G.flavisporum
|
Sporokarpy średnicy 0,2-1,2 cm średnicy, nieregularne z wieloma wgłębieniami i guzami. Rzadko regularnie owalne lub kuliste. Powierzchnia za młodu intensywnie żółta, potem żółto-czerwona, do żółto-brązowej w okresie pełnej dojrzałości. Matowa, delikatnie szorstka często z wrośniętymi w sporokarp resztkami gleby lub szczątków organicznych. Gleba na przekroju zawsze o ton jaśniejsza niż powierzchnia owocnika. Najpierw ciemnożółta, żółto-brązowa, wreszcie brązowa do brązowo-czarnej w stadium pełnej dojrzałości. Homogeniczna, jednorodna, tworzona przez strzępki i liczne chlamydospory. Konsystencja sporokarpu miękka, gąbczasta i krucha. Szybko podatna na uszkodzenia. Owocniki nie posiadają specyficznego smaku i zapachu.
|
CECHY MIKROSKOPOWE
 Chlamydospory G.flavisporum
|
Dwuwarstwowe perydium wyraźne, zauważalne nawet w starszych owocnikach, 100-250 μm. Zewnętrzna warstwa suprapelis zbudowana z septowanych, inkrustowanych strzępek o średnicy 7-10 μm, o wyraźnie złoto-żółtym zabarwieniu. Subpelis zbudowane z hialinowych strzępek o średnicy 8-15 μm i równoległym do powierzchni owocnika przebiegu. Chlamydospory owalne, znacznie rzadziej kuliste o średnicy 120-180 x 100-150 μm. Zabarwione na żółto, a w okresie późnej dojrzałości żółto-brązowo. Wypełnione dużą ilością oleistych kropli o różnej wielkości. Chlamydospory otoczone żółto-brązową ścianką zbudowaną z dwóch warstw i delikatnie chropowatej powierzchni.
|
SIEDLISKO
 Kopytnik pospolity - częsty mikoryzowy partner Glomus flavisporum
|
Glomus flavisporum wyrasta na żyznych glebach bogatych w składniki odżywcze. Zdecydowanie preferuje gleby zasadowe o wysokim odczynie pH, 7,5–8,5. Tworzy endomikoryzy z roślinami z grupy zdecydowanych kalcyfitów. Na trzech odkrytych w Polsce stanowiskach Glomus flavisporum tworzył mikoryzę arbuskularną z kopytnikiem pospolitym (Asarum europaeum L. ) oraz blekotem pospolitym (Aethusa cynapium L.) Wyrasta w powierzchniowej warstwie gleby, w ściółce lub wśród resztek roślinności. Bardzo rzadko typowo hypogeicznie – pod powierzchnią gleby. Sporokarpy tworzą się przez większą część roku – dojrzałe okazy można znaleźć już wczesną wiosną i zbierać do późnej jesieni. |
WYSTĘPOWANIE
|
Glomus flavisporum został odkryty w Polsce dopiero w 2020 roku. Należy do gatunków ekstremalnie rzadkich. W Europie równie rzadki. Znany jedynie z pojedynczych stanowisk w Hiszpanii, we Włoszech i we Francji.
Wyżyna Śląska – DF51, Chorzów, Maj 2020
Wyżyna Krakowsko-Częstochowska – DF 06, Podlesice k. Zawiercia, Lipiec 2020
Wyżyna Krakowsko-Częstochowska – DF67, Alwernia k. Chrzanowa, Grudzień 2023
|
UWAGI
 Dojrzałe chlamydospory
|
Pierwsze stanowisko Glomus flavisporum w Polsce odkryto w Parku Śląskim w Chorzowie. Stanowisko ma genezę typowo antropogeniczną i charakteryzuje się zasadową glebą o wysokiej zawartości węglanu wapnia. Na wyżej opisanym stanowisku, jak również na dwóch pozostałych, umiejscowionych na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej Glomus flavisporum wyrastał w bezpośrednim sąsiedztwie czarnych trufli – Tuber aestivum i Tuber macrosporum. Z uwagi na preferencje siedliskowe można go więc uznać za gatunek wskaźnikowy występowania w okolicy owocników czarnych trufli jadalnych.
|
